Floris Hollestelle woont in de vernieuwende wijk De Eenhoorn. Een nieuwe wijk in Watergraafsmeer met mooie ambities. HYA vraagt hem hoe hij het vindt gaan in De Eenhoorn. “Iedereen is gebaat bij meer samen-gevoel en meer lol in de wijk.”
• Vertel eens over De Eenhoorn, wat voor complex is het?
Theo Haksteen en Floris Hollestelle (rechts) in complex De Eenhoorn
• En hoe gaat dat?
“Soms zie ik wel een iets te jubelende communicatie: alsof alles fantastisch gaat hier”
• Deel je op- en aanmerkingen met ons!
Duurzaam: We hebben hier bijna allemaal zonnepanelen en de warmte komt van een collectieve warmtepomp. De woningen zijn ook super geïsoleerd. Geweldig! Waarom betalen we dan toch nog zoveel voor onze verwarming aan leverancier Celsias / Iederzon, dochter van de firma Klomp? Deze BV maakt wel erg veel winst, denken we. Celsias zelf wil geen commentaar geven, ze zeggen dat ze zich aan de wet houden en formeel is dat ook zo. Ymere heeft hier in mijn ogen 2 fouten gemaakt: ze heeft toegestaan dat Celsias de wettelijk toegestane maximumtarieven van de ACM mag berekenen, en dat ook nog eens zonder enige transparantie te bedingen over de jaarlijkse winsten op verbruik en vast recht. Dat kun je toch niet maken in de sociale huur! Ymere heeft zitten slapen bij het ondertekenen van het contract, ze hoort voor onze belangen op te komen, niet voor die van de Firma Klomp.
Zomerfeest op De Eenhoorn
Sociaal: Kijk, er wordt in Amsterdam veel gebouwd, maar wie neemt de verantwoordelijkheid voor de sociale opgaven? De gemeente? De wooncorporaties? De zorginstellingen in de wijk? In de ontwerpfase, voor de bouw, moet je al nadenken over de gemeenschap die er gaat komen, dat bewoners als vanzelf fijne buren worden, zoiets. In dat deel hebben ze hier veel goed gedaan. Daar geef ik echt complimenten voor. Maar vervolgens komt de follow-up. Ymere heeft dat over de schutting gegooid bij Philadelphia en die vindt eigenlijk dat de bewoners het allemaal zelf moeten gaan doen. Dat is wel iets te makkelijk natuurlijk! Zo is er lang onduidelijkheid geweest over de invulling en gebruik van de lobby’s. We hebben er hier 4, in elk blok één – wel een hele rijkdom! Inmiddels heeft Ymere zijn rol gepakt en is er een lobby-team gevormd van bewoners waar ook de wijkbeheerder en de community builder van Philadelphia bij zitten. De hoop en verwachting is dat dit gaat leiden tot meer en beter gebruik van de lobby’s. Wat mij betreft mogen er gezellige kringloopmeubeltjes in, wifi, een krant en goede koffie. Ik hoop ook op een door bewoners georganiseerde wekelijkse buurtmaaltijd. Haha, samen eten (en drinken) helpt altijd!
“Honderd jaar geleden werden er wijken gebouwd als Betondorp of de Sterrenwijk in Noord, met in het midden op een plein een groot buurthuis. Die gedachte is halverwege de vorige eeuw verdwenen. Waarom?”
• Hoe ben jij hier terecht gekomen?
Op mijn vorige adres wilde Ymere de bewoners uit het pand zetten, om de huren flink te kunnen verhogen. Daar heeft de rechter een stokje voor gestoken. Voor hij zijn uitspraak deed in dit bizarre proces, heb ik zelf na een paar jaar verzet toch het aanbod van Ymere voor een woning op De Eenhoorn geaccepteerd. Ik zat met mijn dochtertje van 11 in een heel slecht geïsoleerde woning, in een woongroep die sociaal totaal niet functioneerde. En dat zijn nu juist de sterke punten van het Eenhoorn-concept. In deze samenleving valt het vaak niet mee om makkelijk met anderen in je woonomgeving in contact te komen. En ik vind het initiatief om daar iets aan te doen dus heel goed. Honderd jaar geleden werden er wijken gebouwd als Betondorp of de Sterrenwijk in Noord, met in het midden op een plein een groot buurthuis. Die gedachte is halverwege de vorige eeuw verdwenen. Waarom? Dat geeft toch veel leukere buurten?
• En jij maakt een wijkblad voor de bewoners?
Inderdaad! Het is het afgelopen jaar gegroeid tot een kloeke buurtglossy, haha. Ymere wil het helaas in die vorm niet meer bekostigen. Toen ik er een jaar geleden bij kwam, bestond het uit een paar laserprintjes met een nietje er doorheen, verwerkt door de postkamer van Ymere. Dat kon wel beter, dacht ik. We brachten leuke foto’s bijvoorbeeld van het zomerfeest hier, meer interviews zoals met de vissende loodgieter en cafetaria ‘t Snorretje en een kookstrip. Na een ongelukje in de postkamer en het weggooien van een hele editie van 350 exemplaren vond Ymere het goed dat ik het voortaan extern liet drukken. Gevouwen, geniet, gebrocheerd en op mooi glanspapier! Dat inspireert: het eerste gedrukte nummer had 12, het Kerstnummer 20 en het voorjaarsnummer 2023 had 24 pagina’s. Er kwam steeds meer integratie met gebeurtenissen om de Eenhoorn heen.
“Het is jammer dat het blad moet stoppen vanwege de kosten. Het was echt een community building blad geworden”
Erg leuk om te maken en al die actieve mensen uit de wijk te interviewen. Het voorjaars- en tevens mooiste en laatste nummer werd op verzoek van bewoners ook verspreid op Ymere-adressen in de Flevoflat en Amsteldorp. Dat was een verdubbeling van de oplage, fantastisch! Fijn dat Ymere dat mogelijk maakte. Niettemin besloot Ymere onlangs dat de kosten te hoog waren. Daar kan ik me best iets bij voorstellen, maar het is wel heel jammer. Het was echt een community building blad geworden, een Wij-krant waar veel waardering voor was. Ik dacht dus andersom: misschien is het leuk om het blad in plaats van kleiner, juist groter te laten groeien en zo alle bewoners(commissies) in Amsterdam Oost / Oud Zuid te bedienen! Op goedkoper papier wellicht … met meer mensen …
Rudolf Dieselstraat, De Eenhoorn
• Misschien is het een idee als je HYA gaat helpen met de communicatie?
Hahaha, misschien wel ja. Maar HYA heeft ook geen gedrukt blad toch? Zonder gekheid: ik ondersteun HYA van harte, heel belangrijk dat dergelijke organisaties bestaan om bewoners en bewonerscommissies te helpen. Op mijn oude adres had ik al eens contact met Peter Weppner, jullie voorzitter. Die ging ter plekke bellen om te kijken of hij dingen kon regelen, heel verfrissend.
